Në vitin 2013, tregimi i shkurtër Eter 36 år nga Kaj Nordquist zuri vendin e dytë në një konkurs ndërkombëtar për tregimin e shkurtër për rëndësinë e shkrimit Braille.

Nuk kam parë asgjë prej 36 vitesh. Asnjë nga Stokholmi, Suedia apo vendet e tjera që vizitova. Të gjitha përshtypjet vizuale të realitetit shndërrohen në një përzierje të të gjitha ngjyrave të ylberit që lëviz vazhdimisht. Retina mashtrohet dhe truri mendon se i sheh ngjyrat.

Më pas, 36 vjet më parë, jeta dukej se po merrte fund. Të mos lexosh, të mos ngasësh dhe të mos ia dalësh fare. Më pas erdhën librat që flasin, shkopinjtë e bardhë dhe studimet e përfunduara akademike. Dhe ndoqi Konfederatën e të Dëmtuarve në Pamje, politikë dhe studime elementare si i rritur në Braille. 

Po kështu, u ngrit tek unë kuptova se në fakt i di gjërat. Por eksperienca më mësoi më tej se njerëzit në përgjithësi, edhe pse e njoh më mirë veten, janë të sigurt që personat me shikim të dëmtuar janë figura tragjike. Krijesa që në përgjithësi janë edhe injorante, të paaftë dhe mendjemprehtë. Të tjerë janë të bindur se verbëria është gjëja më e keqe që mund t’i ndodhë një personi pranë vdekjes. 

Ndonëse gjëra të tilla nuk thuhen kurrë me zë, sepse nuk i shkon Suedisë këto ditë. Këtë e tregon fakti se njerëzit nuk presin asgjë nga personat me dëmtime të rënda të shikimit, por u bën përshtypje fakti që ju mund të gjeni kutinë tuaj postare, të mbani mend numrat e telefonit ose të dëgjoni informacionin e folur me shpejtësi të shtuar. 

Në fqinjin tonë perëndimor, Norvegjinë, u krye një sondazh, rezultati i të cilit ishte se punëdhënësit në përgjithësi preferojnë të punësojnë analfabetë me shikim sesa të verbër me arsim të lartë akademik. Në konferenca, kam dëgjuar njerëz në poste drejtuese të thonë: 

– Në ditët e sotme është aq e hollë dhe e presionuar sa nuk është e mundur të kesh dikë që është më i ngadalshëm. Nuk ka më vend në jetën e punës për gjëra të tilla. 

Nga pikëpamja statistikore, sigurisht që të mos shohësh është më e ngadaltë se të shohësh. Pasi femrat janë të mira në gjuhë dhe të këqija në teknologji. Pasi meshkujt janë të mirë në matematikë. 

Nëse një person përkufizohet si me shikim të dëmtuar, atëherë gjithçka që i atribuohet grupit vlen për atë individ. Aftësia e punës duhet të vërtetohet gjithmonë. Asnjëherë mos i humbisni numrat e telefonit ose adresat e emailit. Asnjëherë mos harroni detajet, faktet apo argumentet. 

Pa dyshim, faktet statistikore nuk vlejnë kurrë vetëm për ju ose për ndonjë individ tjetër specifik. Por një qeveri e verbër nuk mund të mbështetet kurrë në këtë të vërtetë me besim. Dhe për këtë arsye nuk mund të përballojë kurrë të jetë më pak i zgjuar në kthesat dhe kthesat. Jo nëse i verbëri dëshiron të merret seriozisht. 

Nëse kërkohen shumë orë përgatitje, lëreni gjumin.
Nëse kërkohet leximi i shumë shkrimeve të shenjta, lexojini të gjitha. Nëse kërkohen shënime të kujdesshme, mbani shënime të mira. 

Tani kanë kaluar 36 vjet pa shikim dhe unë nuk jam ndonjë Jezus i mishëruar. Nuk ka ardhur në tokë për të dështuar më shumë se ç’duhet si disa vuajtje mëkëmbëse. Kështu që unë, si të gjithë njerëzit e tjerë me shikim të dëmtuar, jam përpjekur të mësoj të kontrolloj jetën time sa më mirë që të mundem. 

Kur punoja si politikan në Riksdag, Këshillin e Qarkut të Stokholmit ose Qytetin e Stokholmit, shtypja butonin e djathtë kur votohet. Duke dëgjuar se çfarë thotë kryetari i mbledhjes, mund të mbahet shënim se kush i ka bërë propozimet dhe nga cila parti janë ato. 

Teksti i folur i vazhdueshëm mund të lexohet shpejt me vesh, duke përdorur një luajtës Daisy ose një kompjuter. Pothuajse po aq shpejt sa të tjerët që lexojnë tekstet me sy. Skiming fiks i tekstit të folur nuk funksionon. Nuk është e mundur të dëgjoni njëkohësisht tekstin e folur, të merrni pjesë në aktivitete ku duhet të flisni vetë dhe gjithashtu të dëgjoni të tjerët. 

Kur duhet të veproj në mënyrë të pavarur. Kur do të bëhen prezantime dhe kur do të udhëhiqen takimet, unë gjithmonë i shkruaj axhendat, faktet e rëndësishme dhe fjalët mbështetëse direkt në Braille. 

Sigurisht që mund të mbaj shënime lehtësisht me ndihmën e një kompjuteri. Mbledhjet e bordit mund të përgatiten, mund të shkruhen artikuj dhe mund të ndërtohen prezantime duke përdorur një kompjuter. Dokumentet dhe dokumentet mund të lexohen duke dëgjuar kompjuterin që flet. Por do të jetë akoma më mirë dhe më e sigurt nëse mund të kontrolloni njëkohësisht detajet me ndihmën e gishtërinjve që ndjejnë pikat në një ekran braille. 

Me ndihmën e shkrimit braille, në fakt është e mundur të kesh kontroll. Kontrolloni mbi atë që thonë të tjerët dhe atë që ju vetë thoni dhe duhet të thoni në të njëjtën kohë kur gishtat tuaj ndjejnë tekstin e shkruar. 

Nuk kam parë asgjë prej 36 vitesh. Por kuptoni se të parit dhe të kuptuarit nuk janë gjithmonë sinonime. Unë besoj se kam kuptuar shumë për Stokholmin, Suedinë dhe vendet e tjera të vizituara. Dhe se mjetet kryesore të të kuptuarit janë të mësosh të kuptosh se njerëzit janë individë të ndryshëm, që mund të trajtosh informacionin në mënyra të ndryshme dhe të mësosh të përdorësh shkrimin braille. Edhe pse Braille është mësuar gjatë 36 viteve të fundit. Dhe shpejtësia e leximit nuk është aq e shpejtë, sepse shkrimi Braille është praktikuar nga një individ i rritur.

Konkursi i tregimit të shkurtër u organizua nga Unioni Evropian i të Verbërve në bashkëpunim me kompaninë japoneze të elektronikës Onkyo.