Kur isha fëmijë në vitet 1950, mundësia për të mësuar shkrimin braille nuk ekzistonte deri në shkollë. Më duhej të mësoja të lexoja në mënyra të tjera. Me shkronja të gdhendura në blloqe druri mund të ndërtoja fjalë, dhe në një etiketë emri me shkronja të lira mund të “shkruaja”.

Me gëzim, më në fund – kur fillova shkollën – mësova alfabetin Braille. Që atëherë, Braille më ka ndjekur gjithë jetën.

Kush nuk shkroi poezi dhe tregime si adoleshent? Përveç kësaj, mund të gënjeja dhe të lexoja pothuajse gjithë natën me librin nën kopertina, pa u shfaqur. Kur u largova nga shtëpia, mund të etiketoja kavanoza me erëza, arkiva shtëpiake dhe regjistrime. Së bashku me fëmijët dhe nipërit e mbesat luaj letra dhe lojëra të tjera tavoline, të cilat janë të shënuara me shkronjën braille. Unë mund të kodoj me ngjyra rrobat e mia dhe nuk mund të bëja pa almanakun dhe vizoren në çantë. Mund të lexoj revista me receta ushqimore, për të famshëm dhe fjalëkryqe. Kryqi i melodisë vjen çdo javë në Braille.

Nga Shërbimi Braille pranë Autoritetit për Media të Qasshme, MTM, mund të porosis atë që dua të transferoj në Braille, për shembull manualin e përdorimit për furrën time të re me mikrovalë dhe udhëzimet e thurjes. Dhe të gjitha urimet për ditëlindjen time të 50-të! E-maili është ndoshta ajo që më ka bërë më të barabartë. Si gjithë të tjerët, unë dërgoj dhe marr email-e që lexoj në ekranin tim Braille. Unë mund t’i printoj shkronjat në printerin tim braille.

Kur isha ekspert në një hetim qeveritar, i mora dokumentet si bashkëngjitje me email dhe munda t’i printoja ato në Braille. Sigurisht, kishte shumë letra, por unë mund të isha ekspert në të njëjtat kushte si të tjerët. Unë gjithashtu mund të lexoj internetin në braille, për shembull orarin e Arlanda Express dhe të paguaj faturat e mia përmes Nordea – por për fat të keq, jo të gjitha faqet e internetit janë të aksesueshme për ne që nuk mund të shohim, edhe nëse kemi ndihma të mira.

Braille më bën të pavarur. Unë mund të lexoj vetë atë që shkruaj, gjë që nuk është e dukshme për ata prej nesh që nuk mund të shohin. Na jep këtë liri!

/ Eva