I dashur Braille

Çfarë jete kemi unë dhe ti bashkë! Ti më jep siguri duke i dhënë fjalët në gishta. Ju jeni një mbështetje në të gjitha kontekstet. Ti je rreth krahut tim dhe sigurohu që jam në kohë, je i lehtë për t’u mbajtur në çantë dhe nuk ke nevojë për energji elektrike për të punuar.

A ju kujtohet kur kaluam një fundjavë në Abisko dhe na ra bora në hotel dhe na u shua rryma. Kur stuhia ulërinte rreth nyjeve, unë u shtriva nën mbulesë me ju dhe lexoja derisa më dhembin majat e gishtave. Është një kujtim i këndshëm.

Pa ty, nuk do të kisha mundur të përballoja kalimet e vështira të jetës.

Ndërveprimi ynë është qartë i dukshëm në kontekste publike kur qëndroj përballë një auditori. Me ty përballë meje mund të ndihem i sigurt.

Dhe nuk do ta harroj kurrë atë kohë që më shpëtove nga gabimi i tabletave të dhimbjes së kokës me ilaçin e klizmës në farmaci. Atëherë ju ishit atje si një hero transparent. Shumica e njerëzve as nuk ju vënë re, por unë ju shoh qartë kur ndjej praninë tuaj.

Pasi më çove në katin e duhur kur po shkoja në një intervistë të rëndësishme pune. Atëherë kuptova që do të ishe gjithmonë pjesë e imja. Unë kurrë nuk do të jem në gjendje të të falënderoj mjaftueshëm për atë kohë dhe të gjitha herët e tjera që je siguruar që isha në vendin e duhur në kohën e duhur.

Thjesht doja t’ju them se ju dhe unë jemi bashkë. Ti me madhështinë tënde dhe unë me shqisën e gishtit tim. Ne jemi thjesht si një dorezë!

Megjithë dashurinë time të gjatë për ty, unë ende ndihem njësoj si kur të takova për herë të parë rreth 5 vite më parë. Nuk lodhem kurrë duke të prekur dhe ti më bën të ndihem si një person i plotë.

Share