STATISTIKAT

  • Vlerësohet të jenë mbi 30 milionë persona të verbër dhe me shikim të pjesshëm në Evropën gjeografike (shih detajet).
  • Mesatarisht, 1 në 30 evropianë përjetojnë humbje të shikimit.
  • Ka katër herë më shumë persona me shikim të pjesshëm sesa personat e verbër.
  • Shkalla mesatare e papunësisë së personave të verbër dhe me shikim të dobët në moshë pune është mbi 75 për qind.
  • Më shumë femra janë të papuna sesa meshkuj.
  • Gratë janë më të rrezikuara të bëhen të verbëra ose me shikim të pjesshëm sesa burrat.
  • Humbja e shikimit është e lidhur ngushtë me pleqërinë.
  • Një në tre të moshuar mbi 65 vjeç përballet me humbje të shikimit. 90 për qind e personave me shikim të dëmtuar janë mbi 65 vjeç
Detaje në lidhje me informacionin statistikor

Organizata Botërore e Shëndetësisë vlerëson, në shifra që datojnë nga viti 2010, se në Evropë ka

2.550.000 të verbër dhe
23,800,000 njerëz me shikim të ulët, duke dhënë një total prej
26,350,000 individë me shikim të dëmtuar.

Ky informacion dhe të dhëna të tjera janë të disponueshme në faqen e internetit të OBSH-së

EBU priret drejt një vlerësimi prej 30,000,000 individësh me shikim të dëmtuar. Kjo shifër më e lartë merr parasysh prevalencën e humbjes së shikimit në një popullsi në rritje të të moshuarve në Evropë, e cila është jashtëzakonisht e vështirë për t’u llogaritur me saktësi, si dhe faktin se ekziston një numër njerëzish që vuajnë nga shkallë të ndryshme të humbjes së shikimit, por që ose ta injorojnë këtë ose të vendosin për arsye personale të mos deklarojnë gjendjen e tyre.

SHKAQET E HUMBJES SE PAMJES

Disa njerëz lindin me shikim të zvogëluar, ndërsa të tjerët mund të kenë një sëmundje të syve më vonë në jetë, siç është retiniti pigmentoz që përkeqësohet me kalimin e moshës. Të tjerët mund të humbasin shikimin në një aksident, ose për shkak të një sëmundjeje si diabeti ose artriti.

Kushtet e syve të lidhura me moshën janë shkaku më i zakonshëm i humbjes së shikimit në Evropë. Shikimi tek të moshuarit mund të ndikohet nga kushte të tilla si degjenerimi makular ose katarakti.

Në vendet më të varfra të botës, miliona njerëz vuajnë nga humbja e shikimit të shkaktuar nga sëmundje të parandalueshme. Këto lloje të humbjes së shikimit quhen ‘verbëri e parandalueshme’.

PËRKUFIZIMET

Përkufizimet e verbërisë dhe shikimit të pjesshëm, si dhe kriteret e regjistrimit ndryshojnë nga një vend evropian në tjetrin.

EBU miraton në parim përkufizimet (Lidhja e jashtme) të përdorura nga Organizata Botërore e Shëndetësisë (OBSH) për verbërinë dhe shikimin e pjesshëm. Në të njëjtën kohë, EBU mbron rëndësinë e përdorimit të parametrave të ashtuquajtur “pamje funksionale” përveç përcaktimeve të OBSH-së kur përcaktohet mbështetja që ka nevojë për një person të verbër ose me shikim të pjesshëm.

Termi “të dëmtuarit në shikim” përdoret për të treguar së bashku të verbërit dhe personat me shikim të pjesshëm.

Shikimi i pjesshëm dhe shikimi i ulët përdoren si tregues të barabartë të shikimit të kufizuar.

Shihni gjithashtu deklaratën mbi nevojën për të përdorur përkufizimet dhe terminologjinë e duhur në punën e standardizimit.

Kritere të tjera të përdorura përgjithësisht nga oftalmologët:

Një person mund të regjistrohet si i verbër nëse mund të lexojë vetëm germën e sipërme të tabelës së syrit të optikës nga tre metra ose më pak.
Një person mund të regjistrohet si me shikim të pjesshëm nëse mund të lexojë vetëm germën e sipërme të grafikut nga gjashtë metra ose më pak.

Verbëria e shurdhër (Lidhja e jashtme) është një gjendje që kombinon në shkallë të ndryshme humbjen e dëgjimit dhe të shikimit. Dy dëmtime shqisore shumëfishohen dhe intensifikojnë ndikimin e secilit, duke krijuar një paaftësi të rëndë me një rrezik të lartë izolimi dhe përjashtimi. Shurdhorbia është e ndryshme dhe për këtë arsye kërkon veprime dhe zgjidhje specifike.

Të jetosh me humbje të shikimit

Njerëzit me humbje të shikimit janë nga të gjitha sferat e jetës, kanë prejardhje të ndryshme, arsimim dhe status social. Mënyra se si ndikohet çdo individ, është shumë unike dhe mund të jetë një përvojë krejtësisht e ndryshme nga një person tek tjetri. Mbështetja, rehabilitimi, sistemi i përfitimeve sociale janë disa nga faktorët që e bëjnë më të lehtë përballimin e humbjes së shikimit.

Një keqkuptim i zakonshëm është se personat e verbër nuk mund të shohin asgjë fare. Kjo është sigurisht e vërtetë për disa, ndërsa shumë prej tyre kanë një perceptim të dritës dhe hijes, shohin gjithçka në një turbullim të paqartë, kanë vizion tunel ose mungesë vizioni qendror. Ka shumë kushte të ndryshme të syrit dhe të gjitha ato prodhojnë një formë të ndryshme të shtrembërimit të shikimit.

Share